سرنوشت روز مجسمه در ایران - افق بسطام

همه ساله در آخرین شنبه ماه آوریل که در تقویم ما مصادف است با هشتم اردیبهشت، روز مجسمه در دنیا جشن گرفته می شود.

روز دنیای مجسمه سازی یک جشن سالانه برای مجسمه و مجسمه سازی است. این روز توسط سازمان دنیای مجسمه سازی با هدف افزایش آگاهی، درک و لذت بردن از مجسمه سازی در جوامع مختلف سراسر دنیا پایه گذاری شد.

در افتتاح اولین روز دنیای مجسمه در سال 2015 بیش از 50 رویداد و نمایشگاه در 12 کشور مختلف از جمله سوئیس، چین، آلمان، انگلستان، استرالیا، اتریش، کانادا، اسپانیا، نیوزلند و آمریکا برگزار گردید. با این تفاوت که در سال دوم 20 کشور به تعداد قبلی کشورها در سال اول اضافه شد و همچنین تعداد رویدادها این بار به 200 رسید.

سال گذشته میلادی (2018) چهارمین سالروز مجسمه سازی باشکوه تر از هر دوره قبلی اجرا شد؛ به گونه ای که بیش از 600 سازمان از 45 کشور دنیا در این روز دنیای هنر شرکت کردند.

همه این رویدادها در حالی در دنیا برگزار گردیده که از سال 93 که قرار بود به پیشنهاد انجمن مجسمه سازان 13 مهر ماه در تقویم رسمی روز مجسمه در نظر گرفته شود، هنوز این تصمیم به خاتمه نرسیده است. 13 مهر ماه سالروز تولد ابوالحسن خان صدیقی، از بزرگترین مجسمه سازان ایران است.

اما در تاریخ هفتم بهمن ماه سال جاری، عباس مجیدی (مدیر انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران) در نشستی بیان نمود که قصد دارند روزی را برای مجسمه در نظر بگیرند ولی هنوز تصمیم قطعی درباره تاریخ آن نگرفته اند.

همچنین مجیدی به خبرنگاران گفت: هنوز در انجمن به نتیجه نرسیده ایم که تولد انجمن مجسمه سازان را به عنوان روز مجسمه در نظر بگیریم یا تاریخ تولد یکی از بزرگان عرصه مجسمه سازی ایران. خودمان ترجیح می دهیم که تولد انجمن را برای این روز در نظر بگیریم ولی با این حال قصد داریم همزمان با جشنی که در اوایل اسفند برای انجمن می گیریم، تاریخ اصلی روز مجسمه را اعلام کنیم.

او همچنین درباره ضرورت نام گذاری روزی به نام مجسمه سازی در ایران گفت: عمده ترین دلیل مشخص یک روز ملی برای مجسمه سازی این است که به بهانه این روز، هنرمندان مختلف این عرصه در یک فضای صمیمی در کنار یکدیگر جمع شوند. می توانیم در چنین روزی یک فضای شاد را به وجود بیاوریم؛ چراکه قطعاً یا به بهانه زادروز تولد یک هنرمند خاص است یا پایه گذاری انجمن مجسمه سازان.

مجیدی با بیان اینکه تاریخ مجسمه سازی ایران به زمان مادها بازمی شود، اعلام نمود: مجسمه سازی در ایران حتی در دوره هخامنشی به خط فکری رسیده است. در دوره های مختلف اشکانی و یا ساسانی نیز اشکال مختلفی از مجسمه سازی دیده می شده اگرچه که در دوره اشکانیان مقداری تحت تأثیر یونانیان بوده ولی وقتی به 1400 سال قبل می رسیم به خاطر مسائل دینی مجسمه سازی به مراتب کم رنگ تر می شود ولی هیچوقت حضور آن حذف نمی شود به گونه ای که حتی بر روی سنگ قبرها یا کنار آنها المان های خاصی را می بینیم که شیر سنگی ها گواه این داستان هستند.

مدیر انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در ایان گفت: در دوره قاجار پرداختن به مجسمه مقداری جدی تر می شود تا اینکه در اواخر دوره قاجار و آغاز پهلوی با مجسمه سازی جدی تر روبرو هستیم و با ظهور آقای صدیقی، می توان گفت مرز بین هنر گذشته مجسمه سازی ایران و مدرن شکل می گیرد.