حقایق واقعی که به نظر ساختگی می رسند! - افق بسطام

خرس های قطبی از نظر تجهیزات دید در شب نامرئی هستند

خرس های قطبی جزء ترسناک ترین و بهترین شکارچیان طبیعت هستند. آن ها عظیمترین گوشتخوار خشکی زی هستند. خرس قطبی نر اگر روی پا های خود بایستد، 3 متر ارتفاع و دو برابر شیر نر آفریقایی وزن دارد.

شاید اینکه می گویند آن ها هنگام شکار با پنجه جلوی بینی سیاه خود را می گیرند، افسانه به نظر برسد. اما آن ها می توانند خود را در زیستگاه یخی شان کاملا استتار نمایند و این ردیابی حرکات آن ها را از هوا بسیار سخت می نماید.

دانشمندان هنگام تعقیب این حیوان در شب با کمال تعجب متوجه شدند که خرس های قطبی از دید عینک های پیشرفته دید در شب نامرئی هستند. اینکه خرس های قطبی چطور می توانند این کار را نمایند، مورد بحث است.

هیچ شکی نیست که خرس های قطبی در حفظ گرما فوق العاده هستند و گرنه مدت زیادی زنده نمی ماندند. اما عینک های دید در شب بیشتر از اشعه مادون قرمزی که این گرما فراوری می نماید استفاده می نمایند. چطور خرس های قطبی مانع خروج این امواج می شوند؟ پاسخ به این سوال سخت است. ما فقط می دانیم که این حیوانات مجهز به قابلیت استتار فوق العاده ای هستند.

انگلستان یکی از کانون های گردباد است

گردباد معمولی یک سیستم بادی پیچشی است که با سرعت حرکت می نماید و تا ارتفاع 600 متر از زمین تا آسمان کشیده می گردد. گردباد زمانی تشکیل می گردد که هوای گرم و مرطوب با هوای سرد و خشک برخورد می نماید و انرژی زیادی آزاد می نماید. طبق بعضی برآورد ها این انرژی برای تامین برق همه دستگاه های برقی دنیا به طور همزمان کافیست.

گردباد ها معمولا در آمریکا رخ می دهند و حتی بعضی ایالت ها یک فصل رسمی گردباد دارند. بیش از هزار گردباد در سال در آمریکا اتفاق می افتد، اما وقتی از نظر مساحت آنالیز کنیم، انگلستان گردباد های بیشتری تجربه می نماید.

بسیاری از بریتانیایی ها نمی دانند در کانون گردباد دنیا زندگی می نمایند، چون گردباد های اروپایی نسبت به گردباد های آمریکایی، بسیار ملایم تر هستند و عموما بدون اینکه متوجه شوید حرکت می نمایند.

دانشمندان بز هایی ساختند که ابریشم عنکبوت فراوری می نمایند

ابریشم عنکبوت یکی از خارق العاده ترین مواد دنیا است. این ابریشم 1000 برابر نازک تر از موی انسان، اما پنج برابر قوی تر از فولاد است. همچنین بسیار انعطاف پذیر و مقاوم در برابر رطوبت است و حتی در دما های سخت، قدرت قابل توجه خود را حفظ می نماید.

این خواص باعث می گردد ابریشم عنکبوت برای طیف گسترده ای از کاربردها، بسیار مفید باشد. مشکل اینجاست که به دست آوردن مقدار زیادی ابریشم عنکبوت کار سختی است. کوشش ها برای راه اندازی مزارع پرورش عنکبوت هم با پیروزیت محدودی روبرو شده، چون عنکبوت ها تمایل زیادی به آمیختن ندارند و ترجیح می دهند یکدیگر را بخورند.

به همین دلیل دانشمندان تصمیم گرفتند این مشکل را با کاشت ژن عنکبوت در بز ها دور بزنند. مدیریت بز های عنکبوتی اصلاح ژنتیکی شده آسان تر است و شیرشان پر از پروتئین های ابریشم است که می توان آن را استخراج و استفاده های متنوعی از آن کرد.

سردترین دمایی که تا به حال ثبت شده در ماساچوست بوده است

دنیا آفرینش بسیار عظیم است و بیشتر بخش های آن بسیار سرد است. نپتون با دمای منفی 212 درجه سانتیگراد، با اورانوس برای کسب رکورد سردترین سیاره منظومه شمسی رقابت می نماید. اما فضای بیرون از منظومه شمسی از این هم سردتر است و با دمای منفی 270 درجه سانتیگراد فورا انسان را می کشد.

با این حال در ماساچوست در شمال شرقی ایالات متحده آمریکا بود که دانشمندان پایین ترین دمای تاریخ را ثبت کردند.

از نظر تئوری، دما هرگز نمی تواند زیر صفر مطلق یا منفی 273 درجه سانتیگراد برود، چون این دمایی است که اتم ها همه انرژی خود را از دست می دهند. صفر مطلق هرگز تا کنون ثبت نشده و شاید عملا غیرممکن باشد چیزی تا این دما سرد گردد.

اما محققان دانشگاه ماساچوست در سال 2003 پیروز به سرد کردن ابری از اتم های سدیم تا چند میلیاردم درجه بالاتر از این دما شدند. این سردترین دمای ثبت شده تا کنون و احتمالا سردترین دمایی است که دنیا تا به امروز دیده است.

عظیمترین آبشار دنیا زیر آب است

آبشار نیاگارا مشهورترین آبشار کره زمین است. بیش از سه هزار تن آب در هر ثانیه از روز، از این آبشار فرو می ریزد و هشت میلیون بازدیدنماینده سالانه را به خود جذب می نماید.

اما این آبشار در مقایسه با عظیمترین آبشار دنیا هیچ است. عظیمترین آیشار دنیا، آبشار عظیم تنگه دانمارک است که 3.2 کیلومتر عمق دارد و جریان آب آن تقریبا دوهزار برابر آبشار نیاگارا است.

با وجود این ویژگی های چشمگیر، آبشار عظیم تنگه دانمارک تا حد زیادی ناشناخته است و به ندرت از آن بازدید می گردد، چون زیر آب های عمیق اقیانوس اطلس بین گرینلند و ایسلند واقع شده است. این آیشار عظیم زیر آبی عجیب به نظر می رسد، اما امکانپذیر است، چون آب سرد بسیار چگال تر از آب گرم است ووقتی آب گرم و سرد به هم می رسند، آب سرد به کف اقیانوس سرازیر می گردد و عظیمترین آبشار کره زمین را تشکیل می دهد.

طولانی ترین اجرای موسیقی تاریخ 639 سال طول می کشد

کندترین تمپوی موسیقی را Larghissimo یا خیلی خیلی آرام می نامند که معمولا 19 ضرب بر دقیقه و کمتر است. اما این تمپو در مقایسه با طولانی ترین و کندترین موسیقی که تا به امروز اجرا شده، سرعت بسیار زیادی دارد.

در کلیسایی در هالبرشتاد در آلمان، اُرگی وجود دارد که از اکتبر 2013 تا به امروز یک آکورد را اجرا می نماید و سپتامبر سال 2020 به آکورد بعدی تغییر می نماید. این کندترین بخش کندترین اجرای موسیقی دنیا و طولانی ترین بخش بدون تغییر آن است. اما حتی در تندترین حالتش هم، فقط سه آکورد در هر دوازده ماه تغییر می نماید.

این ها همه بخشی از اجرایی به آهنگسازی جان کیج است که در سال 2001 شروع شد و قرار است 639 سال طول بکشد، یعنی حدودا تا زمانی که انتظار می رود این ساز به کارش ادامه دهد.

انسان می تواند از اسب سبقت بگیرد

انسان ها از لحاظ جسمی بهترین موجودات روی زمین نیستند. ما به اندازه حیوانات درنده، سریع یا قوی نیستیم و اگر به خاطر مغز های عظیممان نبود احتمالا خیلی پیش از این منقرض شده بودیم. با این حال ما جزء بهترین دوندگان مسافت های طولانی روی زمین هستیم.

یوزپلنگ سریعترین حیوان خشکی در مسافت کوتاه است، اما در مسافت های طولانی آن ها شانسی برای رقابت با بهترین های بشریت ندارند. ما حتی می توانیم بر حیواناتی که برای استقامت ساخته شده اند، مثل اسب ها و گرگ ها، پیروز شویم.

این توانایی یاری عظیمی به اجداد ما برای پیدا کردن غذا کرد و باعث پیدایش هفت میلیون غده عرق در بدن ما شد. در مقابل، بعضی پستانداران مثل کرگدن، اسب آبی و خوک اصلا قادر به عرق کردن نیستند. سایر حیوانات از جمله شامپانزه ها هم، نسبت به ما غدد عرق بسیار کمتری دارند. این به خنک شدن سریع بدن انسان هنگام حرکت بسیار یاری می نماید.

در دنیای مدرن، افراد کمی مجبورند مسافت طولانی به دنبال شکار و غذا بگردند، اما مسابقات استقامت وجود دارد که انسان ها را در رقابت با حیوانات قرار می دهد. در یک دهکده در انگلستان هر سال انسان ها در یک میدان مسابقه 35 کیلومتری با اسب ها رقابت می نمایند. تا کنون دو انسان در این مسابقه برنده شده اند. اگر این مسابقه در آب و هوای گرم تری برگزار می گردد، احتمال برنده شدن انسان بسیار بیشتر می شد.

ممکن است تنبل ها با معده پر از گرسنگی بمیرند

شاید دویدن در مسافت طولانی یک مزیت تکاملی باشد، اما تنبل ها با وجود اینکه به سختی حرکت می نمایند، توانسته اند ده ها میلیون سال زنده بمانند.

آن ها هیچ بویی از سرعت نبرده اند و حتی یک راه مستقیم یک و نیم کیلومتری را حدود یک ماه طول می کشد تا طی نمایند. البته این به ندرت برای آن ها مشکل ایجاد می نماید، چون 90درصد از عمرشان را وارونه از درخت آویزان هستند و تا 20 ساعت در روز می خوابند.

حتی معده تنبل هم با سرعت خودش عمل می نماید و یک ماه کامل طول می کشد تا یک وعده غذایی را هضم کند. این برای تنبل ها معمولا بسیار خوب است. چون به ندرت مجبور می شوند برای پیدا کردن غذا عجله نمایند، بنابراین زندگی را با سرعت خودشان ادامه می دهند.

اما سیستم گوارشی تنبل ها یک اشکال عظیم دارد. در دما های پایین باکتری های روده کاملا کارشان را متوقف می نمایند. تنبل دیگر نمی تواند غذایش را هضم کند و موادمغذی را استخراج کند و ممکن است در خطر مرگ بر اثر معده پر قرار بگیرد.

جوانه های چشایی در ارتفاع خوب کار نمی نمایند

غذا های هواپیما معمولا بی مزه هستند. یکی از دلایل آن این است که این غذاها حداقل 10 ساعت زودتر آماده می شوند. اما تازگی تنها عاملی نیست که باعث می گردد آن ها بی مزه به نظر برسند. محققان دریافتند که جوانه های چشایی انسان در ارتفاع به درستی کار نمی نماید.

ارتفاع پرواز یک هواپیمای مسافربری معمولی بین 10 تا 14هزار متر است و انسان حس چشایی خود را در ارتفاع 9000 متری کم کم از دست می دهد.

تقریبا 70-80درصد از آنچه فکر می کنیم طعم غذا است، توسط حس بویایی ما به وجود می آید و حس بویایی ما به تبخیر مخاط بینی وابسته است. در ارتفاع 9000 متری فضای داخلی هواپیمای تخت فشار، کمتر از 12درصد رطوبت دارد که از بیشتر بیابان ها پایین تر است. این بدان معناست که تبخیر مخاط بینی بسیار کم می گردد، از این رو غذا های هواپیما مزه مقوا می دهند.

تعدادی از اتم های شما زمانی متعلق به ویلیام شکسپیر بودند

اتم ها بلوک های ساختمانی بنیانی هستند که همه چیز، از جمله ما را تشکیل می دهند. هر انسان از حدود هفت میلیارد میلیارد میلیارد اتم تشکیل شده که بر اساس اندازه فرد ممکن است کمتر یا بیشتر گردد.

شاید عجیب باشد که بخش کوچکی از اتم هایی که بدن شما را تشکیل می دهند زمانی متعلق به ویلیام شکسپیر بودند. اتم ها غیرقابل تقسیم و تقریبا فناناپذیر هستند. آن ها به طور مداوم بازیافت می شوند و 99.999 درصد از اتم هایی که هفت سال پیش شما را تشکیل می دادند، اکنون جای دیگری هستند و به کار متفاوتی انجام می دهند. بیشتر این اتم ها و در واقع اتم هایی که زمانی به شکسپیر تعلق داشتند، در زمین باقی می مانند. بعضی افراد بسیار باهوش از ریاضیات بسیار پیچیده استفاده کردند تا تعداد اتم هایی که اکنون از شکسپیر یا سایر شخصیت های مشهور در بدن شماست، را محاسبه نمایند.

منبع: toptenz