زمان فراموشی جمالزاده در بازار کتاب - افق بسطام

این کتاب از سه بخش در فضای ادبیات سورئالیستی تشکیل شده است. زمان فراموشی دربرگیرنده رویکردی بر مبنای فلسفه غرب به رویداد ها از نگاه حیوانات، و دارای روایاتی است که ممکن است انسان ها در زندگی روزمره با آن روبه رو شوند. در این سه بخش سه راوی مختلف به روایت می پردازند که در کلیت، یک داستان مشترک را تشکیل می دهند. فارغ از فردیتی که هر روایت دارد، کتاب دارای یک ساختار کلی است و خواننده در خاتمه پی به مفهوم زمان فراموشی می برد؛ موضوعی که در عنوان کتاب خودنمایی می نماید.

در بخشی از مقدمه این رمان آمده است:

فراموشی از بدو تولد و بازگشایی چشم در ما صورت می پذیرد و بر این بنده حقیر مبرهن است که زمان فراموشی برای هر یک از ما زمانی متفاوت است. فراموشی در راه، فراموشی در خاتمه و خاتمه راه. فراموشی، صرفا اتفاقی است در لحظه ای تا ما مانند لوحی سفیدرنگ و با نوری که چشم را از ملاقات باز می دارد، در خود فرو برویم و برای به یادآوری خویش و خویشتن از نقطه خاتمه، شروع کنیم.

در ادامه این مقدمه می خوانیم:

فراموشی کلمه ای است تا به ما یادآوری کند که در هر نقطه و در هر زمان این ما هستیم که در رأس دایره باید به کندوکاو خود بپردازیم. حقیقت و چرایی هستی و نیستی خود را دریابیم. یک رود برای سیقل خوردن و زلال شدن باید از مکان های تنگ و تاریک و صعب العبور، عبور کند. داستان ما صرفاً حول وقایعی در جریان است که شاید در عالم حقیقی هرگز اتفاق نیفتد. هرچند نویسنده بر آن اذعان دارد که تمام داستان ثانیه و لحظه به لحظه برای رخ داده است. اینک این خواننده است که در پس سیر کردن کلمات در خواهد یافت که آیا خود نیز در آن ها زندگی نموده است یا فقط داستانی خیالی است تا هرچند کوتاه مارا به درون کشد و حقیقتی را بر ما نمایان سازد.