مخدوش کردن یک بنای تاریخی در بندر سیراف با یادگاری نویسی های مکرر - افق بسطام

سیاوش آریا گفت: چهار طاقی شکلی که در میان بومیان بندر باستانی سیراف به آتشگاه شناخته می گردد، در شرایط بد حفاظتی و نگهداری بسر می برد. این یادمان تاریخی به محلی برای یادگاری نویسی تبدیل شده و و حجم نوشته ها نیز به حدی است که چهره بنا را خدشه دار نموده و صحنه بسیار زشتی را به نمایش گذاشته است.

این پژوهشگر میراث فرهنگی اعلام کرد: نام بندر سیراف در درازای تاریخ کهن ایران می درخشد و دریای آن همپای دریای پارس دیرینگی دارد و رازهای سر به مهر و ناگگردده ای دارد. بندر باستانی سیراف یکی از مهمترین و راهبردی ترین بندرگاه های باستانی ایران بوده که هزاران سال بر چهره فروزان تاریخ ایران همچون نگینی می درخشد. با این همه، در بازدید نوروزی شرایط یادمان های تاریخی آن بسیار اندوهبار بود؛ همگی به حال خود رها شده بودند و در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی قرار داشتند که جای شگفتی و افسوس و دریغ دارد.

او ادامه داد: یکی از بناهایی که در بندر باستانی سیراف جای دارد و در میان بومیان به آتشگاه نامدار است، بنایی چهار طاقی شکل است که مربوط به اوایل دوره اسلامی است که بعدها تغییر کاربری داده و به گمان فراوان به آرامگاه تبدیل شده است. این چهار طاقی دارای گنبد بوده که کامل فروریخته و چیزی از گنبد آن به جای نمانده است. چهار طاقی نامدار به آتشگاه بر بلندی مشرف به دریای سیراف از یک سو و بر دره پر آوازه لیر از سوی دیگر همچون نگینی درخشان است و خودنمایی می نماید.

این فعال میراث فرهنگی افزود: این بنا در بالای کوه جای گرفته و به باور باستان شناسان مربوط به سده های سوم و چهارم قمری است. با این همه، بنای موسوم به آتشگاه به حال خود رها شده و به بدترین شیوه مورد تخریب قرار گرفته است. در همه بخش های درونی چهار طاقی و روی گچبری های آن یادگاری نویسی و خط خطی شده است.

او بعلاوه گفت: درون بنا پر از زباله های ریز و درشت مسافران و بازدید کنندگان است و بوی بد زباله ها تا چندین متری از بنا پیچیده و افراد علاقمند و پژوهشگران تاریخ تاب ایستادن در کنار چهار طاقی را ندارند و عطایش را بر لقایش می بخشند و از ادامه بازدید پشیمان می شوند.

این پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی در ادامه با اشاره به حجم بازدید کنندگان نوروزی از سواحل جنوبی و لزوم حفاظت بیشتر از بناهای تاریخی و هدایت گردشگران و مسافران اظهار کرد: در نوروز که با حجم فراوان مسافران روبرو هستیم، حتی یک راهنمای گردشگری بومی یا نگهبانی در کنار بناها و آثار تاریخی وجود نداشت تا هم از بناها حفاظت کند و هم از اهمیت میراث فرهنگی و تاریخچه بناها برای مردم سخن بگوید. از سویی، شرایط نگهداری ساحل دریا و پیرامون آن نیز به شکل بسیار نامناسب بوده و انبوه زباله ها رها شده بود.