گردشگری مذهبی و سفرهای زیارتی

به گزارش افق بسطام، یکی از شاخه های مهم گردشگری که بخش قابل توجهی از فعالیت های جهانگردی را تشکیل می دهد، گردشگری مذهنبی است و بر اساس مقاصد، می توان اشکال مختلفی از آن را شناسایی نمود. این نوع گردشگری، عبارت است از بازدید گردشگران از اماکن مقدس نظیر زیارتگاه ها، قبور، معابد و نظایر آن.

گردشگری مذهبی و سفرهای زیارتی

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات مدارک لازم برای ویزای کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای کانادا، ویزای مالتی 5 ساله با دعوتنامه معتبر دریافت کنید.

توریست های دینی، گردشگران فرهنگی هستند که برای زیارت اماکن، آثار مذهبی، انجام آئین و مراسم دینی و آموزش و گذراندن اوقات فراغت به اماکن و مراکز دینی دنیا سفر می نمایند؛ بدین ترتیب با دو دسته از دنیاگردان روبرو می شویم؛ دسته اول، کسانی که از اماکن مقدس در دین خود بازدید می نمایند و گروه دوم، کسانی که به مشاهده اماکن مقدس سایر ادیان می پردازند.

در گردشگری مذهبی گردشگر جهت فراغت از فشارهای زندگی روزمه و زائر، جهت تقرب جستن به خدا سفر می کند؛ با وجود این اگرچه زائران نیز با هدف دوری جستن از زندگی روزمره، سفر می نمایند، محل گردهمایی و تجمع آنان، معابد و اماکن مقدس و مذهبی است، اما هدف آنان، تنها ستایش خداست.

زمانی که افراد از روی کنجکاوی به نقاط گوناکون سفر می نمایند و از اماکن مقدس بازدید می نمایند، زائر تلقی نمی شوند، بلکه این سفر بایستی با قصد و تمایل عبادت صورت گیرد. برخلاف این نظریه، بعضی اظهار می دارند که چندان تفاوتی میان زیارت و توریسم وجود ندراد. همچنین بعضی دیگر، توریسم را زیارت مدرن می دانند که با اهداف گوناگون چون فراغت و تفریح صورت می گیرد. شمار دیگری از افراد، توریسم را عبادت جامعه مدرن، و توریست را زائر علاقه مند به مشاهده اماکن مقدس و محل حضور نیروهای ماوراءالطبیعه می دانند.

بعضی از نظریه پردازان، با اشاره به شباهت های میان زیارت و توریسم، این دو را پدیده ای متفاوت می نامند. شباهت های میان این دو پدیده، شامل جابه جایی و تغییر موقت محل اقامت، سفر به مقاصد مشخص شده و کسب ایده های جدید است؛ با این حال ویژگی های توریسم، زیارت و فعالیت های اجرا شده در سفر و یا در مدت اقامت متفاوت می باشد. عده ای از افراد و نظریه پردازان، توریسم و سفرهای زیارتی را دو پدیده متفاوت از هم معرفی می نمایند و عده ای دیگر اظهار می دارند که بعضی از مختصات و ویژگی های سفر در انگیره های دینی ریشه دارد.

متخصصان علوم الهی اظهار می دارند که گردشگری راهی برای ارتباط با دنیای آفرینش الهی است و حتی سفر تفریحی، سبب غنای معنوی می شود. بعضی افراد نیز توریسم و سفرهای زیارتی را فعالیت هایی مبتنی بر سه عامل درآمد، وقت آزاد و مجوز سفر می دانند. گروهی دیگر نیز بر این باورند که سفرهای زیارتی دارای بعضی از ویژگی های توریسم است و هرچه فاصله مقصد زیارت، و معابد و اماکن مقدس از مبداً بیشتر باشد، بعد گردشگری اهمیت و نمود بیشتری دارد؛ همچنین بنا به عقیده بعضی از افراد، توریسم و سفرهای زیارتی، دو مقوله جدا از هم نیستند و بعضی دیگر با تأکید بر تفکیک و جدایی میان آن دو، مقوله ای مابین این دو امر (توریسم و سفرهای زیارتی) را معرفی کرده اند.

سازمان دنیای گردشگری، این تعریف را برای توریسم ارائه می کند: فعالیت افراد برای سفر و اقامت در اماکن خارج از محیط عادی، به طوری که سفر و اقامت با هدف تجارت، تفریح و یا دیگر اهداف، بیش از یک سال به طول نینجامد. از آنجایی که سفر با انگیزه های دینی را می توان جزو اهداف دیگر مذکور در این تعریف تلقی نمود. بدین ترتیب می توان زائران را نیز گردشگر به شمار آورد.

منبع: الی گشت
انتشار: 21 بهمن 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: ofoghebastam.ir شناسه مطلب: 527

به "گردشگری مذهبی و سفرهای زیارتی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گردشگری مذهبی و سفرهای زیارتی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید