من با یک خائن زندگی نمی کنم

به گزارش افق بسطام، سرش را آرام بلند کرد و همان طور که دستانش می لرزید قطره اشکی از گوشه چشمانش روی برگه احضاریه افتاد و نفس عمیقی کشید گفت: آقای قاضی تمامش کنید! من تحمل زندگی کردن با مردی که فکر و ذهنش پیش دختر دیگه ای باشه را ندارم!

من با یک خائن زندگی نمی کنم

به گزارش خبرنگاران، روزنامه ایران نوشت: این جمله ها مهر پایانی بود بر زندگی یکساله ارمغان و بابک که هیچگاه عشق را تجربه نکردند و در کمتر از 365 روز به نقطه ای رسیدند که تنها راه نجات را فاصله دائمی از یکدیگر می دانستند.

جلسه دادگاه این زوج در یکی از روزهای زمستانی برگزار گردید روزی سرد همانند رابطه ارمغان و بابک.

ماجرای وصال این زوج به یکسال و اندی پیش برمی گشت زمانی که پدر بابک و ارمغان در یک میهمانی خانوادگی تشخیص دادند که باید دوستی و ارتباطشان را با ازدواج فرزندان ارشدشان بیشتر نمایند. این تصمیم آنقدر برایشان حیاتی بود که حتی زندگی و آرامش فرزندانشان در آن معنایی پیدا نمی کرد.

فرزندانی که از کودکی آموخته بودند غیر از بله و چشم واژه دیگری را در برابر پدرانشان بر زبان جاری ننمایند. چند روز بعد نیز جلسه خواستگاری برگزار گردید و خانواده ها بدون در نظر دریافت رأی شخصیت های اصلی ماجرا کار را در همان جلسه تمام کردند. خیلی زود مراسم عقد انجام شد به این امید که روزی عشق میهمان خانه شان گردد اما نه تنها عشق در خانه این زوج را به صدا درنیاورد بلکه خیلی زود هرکدام شان تصمیم دریافتد عشق را در خانه دیگری جست و جو نمایند و پایانی بر آغاز سرد زندگی شان رقم بزنند.

روز دادگاه پدر بابک وقتی با چشمان غمناک پسرش روبه رو شد دستش را گرفت او را به گوشه ای برد و گفت: کاری است که شده خداروشکر بچه ای ندارید و راحت از هم جدا می شین. من فکر کردم تو با ارمغان خوشبخت می شی اما حالا می بینم که اشتباه کردم و...

از آن سو پدر ارمغان نگران آینده دخترش بود. نگران روزهایی بود که او برایش تبدیل به شب نموده بود و رنگ سیاهی را بر سفیدبختی اش پاشیده بود. در همین هنگام مادر ارمغان اشک هایش را با گوشه شالش پاک کرد و آرام آرام در گوش دخترش گفت: ناراحت نباش. تو همواره دخترمایی. کارت که اینجا تموم شد برمی گردیم خونه و باهم مثل قبل زندگی می کنیم. اصلاً بهتر شد که جدا می شین. زندگی بی عشق مثل زندگی بی هواست...

دقایقی بعد منشی دادگاه زوج جوان را برای برگزاری جلسه دادگاه فراخواند و هردو به اتفاق خانواده هایشان وارد شعبه شدند.

قاضی پرونده که مرد میانسالی بود پس از نگاه کردن اجمالی پرونده چند ثانیه ای به بابک و ارمغان نگاه کرد و پرسید: شما که سنی ندارید خیلی جوان هستید چرا برای دادخواست طلاق توافقی به اینجا آمدید؟

بابک زیرچشمی نگاهی به ارمغان و پدرش کرد و گفت: راستش هیچ وقت فکر نمی کردم نتیجه چشم گفتنم به اینجا ختم بشه و با دختری ازدواج کنم که در این مدت هیچگاه نتونستم بهش دل ببندم.

قاضی پرسید: مبهم حرف نزن کامل و صریح بگو ماجرا چیه؟

بابک جواب داد: 15 ماه پیش وقتی پدرم از من خواست ازدواج کنم و به اصطلاح سر و سامان بگیرم خشنود شدم چون دختری به نام بیتا را برای ازدواج در نظر داشتم و به دنبال فرصتی بودم تا او را به خانواده ام معرفی کنم. اما پدرم مجال صحبت را ازمن گرفت و گفت که ارمغان گزینه مناسبی است. حیا اجازه نداد که همان شب به پدرم بگویم که عاشق دختر دیگری هستم. بارها با خودم تمرین کردم که برم و حرف دلم را بزنم اما نشد...

قاضی حرف های بابک را قطع کرد و پرسید: شما چرا همان روز خواستگاری واقعیت را با عروس خانم مطرح نکردید؟

بابک چشمانش را بست و آهی کشید و گفت: اتفاقاً قصد داشتم شب خواستگاری به صورت خصوصی موضوع را به ارمغان بگویم اما ترس از پدر و مادرم و تصور ناراحتی شان مانع شد و سکوت کردم.

قاضی گفت: خب این مسأله در بسیاری از ازدواج های سنتی وجود دارد و اغلب زوجینی که با این شیوه ازدواج می نمایند بعد از مدتی به هم دل می بندند.

تا بابک خواست جواب بدهد، ارمغان حرفش را قطع کرد و گفت: من هم می دانستم در روز خواستگاری عشقی میان ما وجود ندارد اما من هم بر این باور بودم که بعد از ازدواج عشق و دلبستگی میان مان به وجود می آید و زندگی مان گرم می گردد.

قاضی: خب چرا نشد؟

ارمغان پاسخ داد: بعد از چند ماه که تصمیم و تمایلی برای بچه دار شدن نداشتیم ناخواسته باردار شدم در ابتدا می خواستم مانع تولد بچه ام شوم اما بعد از چند روز کلنجار رفتن فکر کردم که شاید تولد بچه حکمت است و بعد از آن زندگی مان بهتر می گردد.

قاضی پرسید: بچه کجاست؟

بابک گفت: بچه پیش از تولد در یک سانحه تصادف سقط شد و...

ارمغان در ادامه گفت: بعد از سقط افسرده شدم و درست زمانی که بیش از پیش احتیاج به محبت و توجه بابک داشتم او حرف هایی زد که مثل تیر خلاصی بر زندگی ام بود. او گفت که پیش از من عاشق دختری به نام بیتا بوده و بعد از ازدواج مان هم نتوانسته او را فراموش کند و هنوز هم دلبسته اوست.

بابک سرش را پایین انداخت و با شرمندگی گفت: من کار اشتباهی کردم اما باور کنید دلم نمی خواست زندگیم این طوری باشه. پدرم قبل از ازدواج خانه و ماشینی برایم خریده بود و فکر می کردم اگر به تصمیمش احترام نگذارم آن را از من می گیرد و جلوی دوستانم سرافکنده می شم.

ارمغان که اشک هایش به آرامی از گوشه چشمانش جاری می شد، به یکباره بغضش ترکید و با صدای بلند گفت: یکسال و 3 ماه است با مردی زندگی می کنم که جسمش پیش من و روح و ذهنش جای دیگه اس. او اگه می خواست به من و زندگی مان فکر کنه کار ما بعد از این مدت کوتاه به دادگاه نمی کشید. بابک یک خائن است هم به من هم به خودش. او با صداقت وارد زندگیم نشد حتی به آن دختر هم خیانت کرد و او را تمام این مدت منتظر گذاشته تا از من جدا بشه و با هم ازدواج نمایند.

بابک گفت: آقای قاضی در طول این 15 ماه خیلی کوشش کردم تا بیتا را فراموش کنم اما نشد.

در همین لحظه ارمغان پس از چند سرفه گلویش را صاف کرد و گفت: آقای قاضی تمومش کنید! من تحمل زندگی کردن با مردی که فکر و ذهنش پیش دختر دیگه ای باشد را ندارم!...

  • نگاه کارشناس | امیرحسین صفدری کارشناس حقوقی

- نکته اول خانواده ها نباید چنین ازدواج هایی را که هیچ عشق و علاقه ای در آن وجود ندارد به فرزندانشان تحمیل نمایند. این یک تفکر غلط است که حتماً پس از ازدواج در زندگی عشق ایجاد می گردد. بنابراین نباید زندگی مشترک را به شرط تغییر آغاز کنیم تا سرنوشتی همچون ارمغان و بابک رقم بخورد.

- نکته دوم اینکه ساخت زندگی آینده بر پایه دروغ و نظرات دیگران غلط و شکست خورده است. زندگی زوجین جوان باید با عشق و علاقه تشکیل گردد و خودشان بدون هیچ اهرم فشاری همسرشان را انتخاب نمایند چون در غیر این صورت مسبب هرمشکل احتمالی از دید زوجین والدین شان خواهد بود.

- نکته سوم جوان ها باید هدفشان از زندگی مشترک و ازدواج را بدانند و روی اما و اگرها ازدواج ننمایند. یقیناً بدون شناخت کافی و علاقه راستا ازدواج به بن بست می رسد و آینده هردو نفر به تباهی و پوچی زود هنگام سوق پیدا خواهد نمود.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 29 اسفند 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: ofoghebastam.ir شناسه مطلب: 629

به "من با یک خائن زندگی نمی کنم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "من با یک خائن زندگی نمی کنم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید