کشف عجیب تلسکوپ جیمز وب از کهکشان های راه شیری - افق بسطام

به گزارش دیجیاتو، تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) با فعالیت خود، به ما یاری می نماید تا نه تنها در خصوص کهکشان های بسیار متفاوت تر از کهکشان راه شیری اطلاعات کسب کنیم، بلکه در خصوص نحوه شکل گیری آن ها نیز اطلاعاتی به دست بیاوریم. اخیراً اخترشناسان اعلام نموده اند که از این تلسکوپ برای کشف بعضی از قدیمی ترین کهکشان ها با قابلیتی به نام میله های ستاره ای استفاده نموده اند که بسیار شبیه به کهکشان مارپیچی میله ای ما هستند.

در یک کهکشان میله ای، نواری از غبار و گاز در مرکز آن تشکیل شده است که اغلب در تصاویر به صورت نواری روشن دیده می گردد. محققان می گویند که این ساختار با بالارفتن سن کهکشان رشد می نماید؛ زیرا غبار و گاز به سمت مرکز کهکشان کشیده می گردد. بنابراین تماشا یک کهکشان میله ای از دوران اولیه که دنیا تنها 25 درصد از سن کنونی خود را داشته، قابل توجه است.

در بالا، شاهد دو تصویر از کهکشان EGS23205 هستیم. در تصویر گرفته شده به وسیله تلسکوپ هابل (سمت چپ)، کهکشان بیشتر شبیه به یک لکه دیسکی است که به وسیله غبار پوشیده شده و تحت تأثیر تابش خیره نماینده ستارگان جوان قرار گرفته است. اما در تصویر مادون قرمز گرفته شده به وسیله تلسکوپ جیمز وب، این کهکشان مارپیچی زیبا با میله های ستاره ای شفاف دیده می گردد.

یکی از محققان به نام شاردا جوجی از دانشگاه تگزاس در آستین در بیانیه ای گفت: میله هایی که به سختی در داده های هابل قابل مشاهده بودند، در تصویر JWST ظاهر شدند که این امر قدرت فوق العاده JWST برای تماشا ساختار زیرین کهکشان ها را نشان می دهد.

نقش میله ها در توسعه کهکشان های دیده شده به وسیله جیمز وب

تصور می گردد که میله ها برای توسعه کهکشان ها مهم هستند؛ زیرا گاز را به اطراف می چرخانند و به تهیه مواد ساخت وساز برای تشکیل ستاره های نو یاری می نمایند. جوجی در این رابطه ادامه می دهد: میله ها مشکل زنجیره تأمین را در کهکشان ها حل می نمایند. درست همان طور که باید مواد خام را از بندر به کارخانه های داخلی بیاوریم که محصولات نوی با آن ها فراوری گردد، یک میله نیز گاز را با قدرت به منطقه مرکزی منتقل می نماید؛ جایی که گاز به ستاره های نوی تبدیل می گردد و این فرایند (فراوری ستاره در کهکشان میله ای) معمولاً 10 تا 100 برابر سریع تر از بقیه کهکشان هاست.