کوه و آب و آفتاب - افق بسطام

نویسنده وعکاس: مهدی زارعی

وصف تو را گر کند یا نکند اهل فضل

حاجت مشاطه نیست روی دلارام را

این دلآرامی که دل از او گیرد آرام نامش کوه نمکی است؛کوهی در میانه دشت فراخنای دشتستان.

اقلیمی که روزگاری نه چندان دیر قهقهه برنو و شیهه اسب خالو حسین دشتی خواب را بر متجاوزان حرام کرد.

دستان هنرمند آفرینش را در این جا می توان دید که در کار نگارگری نقش ونگاری بی بدیل آفریده است.

گاهی ترکیب رنگ ها رنگین کمانی خلق می نماید که به رنگین کمان آسمان پس از باران پهلو می زند .

چند ساعتی از این مکان شگرف بازدید می کنیم و مسحور جادوگری و نقاشی آفریننده سنگ و آب و آفتاب می شویم .

به کنگان بر می گردیم تا ناهار را در رستوران صرف کنیم پس از ناهار به ساحل زیبای بنک می رویم .

در کنار آب های نیلگون که از ساحل شروع می گردد و تا ناپیدا کران خیال می انجامد .

دریا خروشان است موج ها می فرایند و می آیند وما همانند تشنگان به آب رسیده تنی به آب می زنیم و در میانه امواج خروشان گم می شویم گویی به وصال دلدار رسیده ایم.

به قول سعدی:

دلارام در بر دلارام جوی

لب از تشنگی خشک بر طرف جوی

نگویم که بر آب قادر نیند

که بر شاطی نیل مستسقیند

پا بر ساحل نرم ماسه ای ساحل می گذاریم به یاد جمله زیبای آندره ژید می افتم که : گفتن این که شن های ساحل نرم است برای من بی فایده است می خواهم پاهای برهنه ام این نرمی را درک کند.

تا غروب آفتاب که خورشید در طشت خونین شفق فرو می غلتد می مانیم سپس راهی محل اقامت می شویم.

ساعت نه شب گروه موسیقی سنتی هیرو می آیند تا بزم شبانه را درامتداد راه شب و تکمله بازدید امروز در روح وجانمان جاوید نمایند چهار جوانند خونگرم و با ادب؛ با خصلتی ویژه سرزمین جنوب.

ترنم موسیقی در پهندشت اردوگاه می پیچد و عزیزان به میدان می آیند برای هنرنمایی.

بزم شاعرانه یک ساعتی طول می کشد. زمان استراحت فرا می رسد.

روز دیگر پس از صرف صبحانه به سمت سیراف که بندری باستانی ست حرکت می کنیم از موزه فقیرانه آن بازدید می کنیم مسوول موزه جوانی ست مهربان با ما همراه می گردد تا جاهای دیگر را راهنما باشد. از قلعه نصوری بازدید می کنیم این قلعه که به سلطان قلعه های ساحلی شهره است در اوایل دوران قاجار به فرمان شیخ جبار نصوری ساخته شده است .

در بزرگ آن رو به خلیج فارس باز می گردد تا هر روزچشم انداز باشندگان قلعه بر سفره کریمانه دریا باشد.

قلعه نصوری هنر هنرمندان ایرانی را در زیباترین شکل به رخ می کشد.

این بنای شگفت دارای دو اندرونی است که بر بلندای آن بادگیری بزرگ خود نمایی می نماید. عکس هایی می گیریم و راهی دره ،لیر می شویم که داستان از ایام باستان دارد.

به توضیحات راهنما گوش می دهیم می گوید احتمالا این جا قبرستان زرتشتیان بوده است که بعدها تغییر کاربری داده است استودان ها و حفره ها موید این نظر است.

غارهای طبیعی و دست ساخته بشر، نیز آب انبارهای گونه گون نشان از رونق این دره در گذشته هاست .

وجود دخمه ها و استودان ها هم چنین آرامگاه مسلمانان نشان از آشتی ادیان در این وادی است .

اتاقکی بالای تپه مشرف به دره دیده می گردد که شاید آتشکده ای بوده و جایگاه نیایش اهلش.

دوباره به ساحل بر می گردیم ، درنگی کوتاه می کنیم و راه بازگشت را در پیش می گیریم ناهار در شهر جم صرف می گردد .

قرار بعدی کیلاغ است که با صرف چای و شیرینی می گذرد این جا آخرین نقطه ملاقات یاران آب و آفتاب است و گاه خداحافظی و خاتمه یک سفر کوتاه در گوشه ای از اقلیم ایران زمین .